
تحلیلی بر قتل زن ورزشکار؛ هانیه بهبودی، قهرمان جوان مچاندازی کشته شد
تعداد بازدید : 4
سکوت مرگبارتر از مشت
نویسنده : یلدا توکلی / گروه تحریریه
قرار بود ورزش برای آنها پنجرهای باشد رو به آزادی، پیشرفت و افتخار، اما متأسفانه برای برخی از زنان ورزشکار همین میدان پر از نور و حرکت تبدیل شد به سایه روشنی از ترس و سکوت، از خشونتهای خانگی که حتی به قتل منجر شده است.
رها کردن زنان ورزشکار
در روزهایی که صدای پای افتخار از میدانهای ورزشی زنان به گوش میرسد، سایه خشونت، تبعیض و بیقانونی هنوز بر سر بسیاری از آنان سنگینی میکند. ورزشکارانی که با تن خسته، نهفقط با حریف، بلکه با ناامنی، بیعدالتی و گاه حتی تهدید به مرگ روبهرو میشوند. قتل، تحقیر، سانسور و حذف سازمانیافته از سوی برخی نهادها و افراد، زنگ خطر را برای آیندهی ورزش زنان به صدا درآورده است و در چنین شرایطی، نبود قوانین حمایتی مشخص یعنی رها کردن زنان ورزشکار در دل میدان مین.
سه نام، سه مسیر متفاوت، اما یک پایان تلخ
قتل هانیه بهبودی، قهرمان جوان مچاندازی، پرده از واقعیتی تلخ برداشت؛ اینکه زنان، حتی وقتی موفقاند، مادرند، ورزشکارند یا در جامعه خوش میدرخشند، همچنان ممکن است قربانی خشونتی خاموش و خانگی شوند.
هانیه فقط یک «زن قربانی» نبود؛ او نماد زن توانمند ایرانی بود، اما اینها نتوانست جلوی مردی را بگیرد که در مواجهه با خشم، شک یا احساس تملک، او را ساکت کند برای همیشه.
قتل هانیه بهبودی، قهرمان جوان مچاندازی، در ادامه قتل زهرا برناکی، قهرمان پاراآسیایی، و غزاله چلابی، بانوی کوهنورد و معترض، نشان داد که موفقیت، شهرت یا حتی مادری نمیتواند زنان را از خشونت خانگی و اجتماعی مصون کند.
ریشه در فرهنگ سکوت، ترس و نبود حمایت
قتل یا آزار زنان ورزشکار در ایران، اگرچه مواردی معدود دارد، اما در سکوت و بیپاسخی نهادینهشده دفن میشود؛ پدیدهای که بیش از آنکه آماری باشد، ریشه در فرهنگ سکوت، ترس و نبود حمایت دارد.البته کارشناسان و فعالان حوزه حقوق زنان خواستار تصویب فوری قوانینی هستند که امنیت حرفهای، اجتماعی و حتی جانی ورزشکاران زن را تضمین کند؛ از جمله جرمانگاری خشونت در محیطهای ورزشی، تضمین قراردادهای برابر، ایجاد نهادهای مستقل نظارتی و حمایت از افشاگران خشونت. در واقع، در کشوری که دخترانش قهرمانان بینالمللیاند، شایسته نیست که پناهی جز سکوت نداشته باشند. آینده ورزش زنانه به قوانینی نیاز دارد که پشت این دختران بایستد، نه آنکه آنها را تنها بگذارد.